‘Buitenaards’ Sportclub Teuge na negentig minuten terug op aarde

De hoofdcoach van SDS kreeg van zijn spelers sowieso veel meldingen van buitenaards leven want de manier waarop de thuisploeg zich in de eerste helft profileerde was weergaloos. Hoofdcoach Marcel Vink was de banketbakker van het verrukkelijke voetbalgerecht dat de supporters kregen voorgeschoteld en Van Oorspronk fungeerde als zijn favoriete keukengerei, de defensie van SDS platwalsend als een houten deegroller over een homp deeg.

 Al na twintig seconden spurtte de aanvoerder voorbij zijn tegenstander en transporteerde hij de bal richting medespeler Ruben Wientjes. Net als in de eerste twee wedstrijden van dit seizoen faalde de vrijgezel niet, 1-0. In de twintig minuten daarna kregen de Teugenaren veel kansen om de wedstrijd in een vroegtijdig stadium te beslissen maar o.a. Dave Bijsterbosch (lat) en Ruben Wientjes (naast) hadden het vizier niet op scherp staan.

Na een half uur namen de spelers van Sportclub Teuge wat gas terug en prompt moesten zij de rekening betalen. Een diepe bal resulteerde in een sprintduel tussen een snelle spits van SDS en verdediger Ali Bocu, wiens start uitstekend was maar vervolgens moeite had om de volgende versnelling te vinden. Hij moest lijdzaam toezien hoe de spits eerder bij de bal arriveerde en deze met een diagonaal schot voorbij doelman Joost Veldwijk mikte, 1-1.

Desalniettemin togen de voetballers uit Teuge richting de thee met een voorsprong op zak. Amper een paar seconden voor het laatste fluitsignaal dribbelde van Oorspronk nog maar eens drie tegenstanders voorbij. Opnieuw produceerde hij een ragfijne voorzet die dit keer door Bijsterbosch op waarde werd geschat, 2-1

Na de pauze was de wedstrijd meer in evenwicht. De voornaamste reden hiervoor was de  opvallende tactische aanpassing die de trainer van SDS in de pauze had doorgevoerd, want in de kleedkamer had hij drie van zijn spelers gebombardeerd tot kamikaze strijder van het onzuiverste soort.

Iedere keer als Van Oorspronk aan de bal kwam klonk over het veld “TORA, TORA, TORA!!”, waarna hij op dubieuze wijze van drie kanten geattaqueerd werd met telkens hetzelfde resultaat als gevolg; de spelverdeler liggend op het veld, zijn lichaam verwrongen tussen een woud van benen,  armen en andere Wekeromse ledematen.

 Ondanks de isolatie van de spelverdeler bleef Sportclub Teuge de gevaarlijkste ploeg. Eigenlijk was er vanuit voetbaltechnisch oogpunt maar één aspect waar de bezoekers beter in waren dan de gastheren. Waar Frank Broers en Ruben Wientjes hoekschoppen verkwanselden als een on-getalenteerde groep internationals de kwalificatie kansen van een gerenommeerd voetballand, zo zorgvuldig gingen de bezoekers om met de ene corner die zij tien minuten voor het einde van de wedstrijd kregen. Beheerst werd de bal midden voor het doel gebracht waar een forse SDS-er met een keiharde kopstoot de bal tegen het net beukte, 2-2

 De gelijke stand was belachelijk en verhouding zo scheef als het onderstel van Lucille Werner, maar niettemin een feit. Dus met nog een paar minuten te gaan zette de thuisploeg alles op alles om de winst veilig te stellen. Jordy Kamphorst produceerde een schitterend schot maar de bal vloog nest naast de kruising en invaller Rick Smeets schoot van dichtbij keihard op de paal. In de allerlaatste seconde kreeg Frank Boers de uitgelezen kans om zijn team te bevrijden van her Wekeromse juk, maar oog in oog met de doelman faalde de vingervlugge flank flitser jammerlijk.

Toen de uitstekend leidende scheidsrechter voor de laatste keer die middag floot gooiden alle spelers van SDS hun armen in de lucht, blij dat zij de strafexpeditie overleefd hadden. En de spelers van Teuge? Die verlieten het veld met de blik gericht naar de grond. Het was een beeld dat meer zei dan een uit 678 woorden bestaand wedstrijdverslag.