Kansen missend Sportclub Teuge doet pijn aan de ogen

Nog drie minuten blessuretijd te gaan. Hooguit vier.

In het veld ging het er verhit aan toe. Er is nog niet gefloten en dus werd er door de spelers van Otterlo en Sportclub Teuge gestreden om elke meter. Aan Teugse kant ging de jonge timmerman Bas van Hunenstijn voorop in de strijd.

Met de fanatiek spelende Van Hunenstijn als inspiratiebron timmerde Sportclub Teuge aan de weg die in de slotfase alsnog moest lijden naar de eindoverwinning. Zoals zo vaak deze wedstrijd won Van Hunenstijn met een fenomenale tackle de bal die hij meteen inleverde bij zijn kompaan aan de rechterkant van het veld, Ruben Wientjes.

De spits slalomde langs drie verdedigers en vond de juiste weg in de richting van het doel van Otterlo. Wientjes keek één keer omhoog, zag dat de weg voor hem leeg was en versnelde. Achter hem bracht Van Hunenstijn een hand boven zijn ogen als de klep van een pet en keek ademloos toe…

Adem, dat kon de rechtsback van Otterlo halverwege de eerste helft ook wel gebruiken. Wientjes stond met zijn handen in zijn zij te kijken naar zijn bewaker, die op de grond zat en een enigszins verwarde indruk maakte.

De wedstrijd was pas twintig minuten onderweg toen hij er al bij was gaan zitten. Niet uit luxe maar van pure ellende. De blonde back draaide met een wijsvinger voor zijn rood aangelopen gezicht, een sein naar de verzorger dat hij duizelig was.

Onbedoeld vertelde dit beeld meer dan duizend woorden. Niet alleen de verdediger, maar de hele ploeg uit Otterlo werd in de eerste helft ondersteboven gevoetbald door een ontketend Sportclub Teuge. Het front uit Teuge resulteerde in een wolkenbreuk voor het doel van Otterlo en een stortvloed aan kansen. Deze werden allemaal ingeleid door de absolute vedette van de ploeg, Ruben Wientjes.

Mocht Circus Benz om een slangenmens verlegen zitten, dan doet het geplaagde circus er goed aan contact op te nemen met Wientjes. Gaan zijn benen naar links, dan zijn bovenlichaam naar rechts en andersom. Als een slangenmens slingerde hij zijn lichaam voorbij tegenstanders en alleen al in het eerste half uur zette hij na enkele weergaloze acties drie keer een medespeler in scoringspositie, maar onzorgvuldigheid en de lat voorkwamen een doelpunt.

Naast Wientjes behoorde Van Hunenstijn tot de uitblinkers. Dat was een prestatie op zich want de verdediger kampt al weken met een ontsteking aan zijn rechteroog die zijn gezichtsvermogen beperkt. Iemand met minder doorzettingsvermogen had er een arts naar laten kijken maar zo niet Van Hunenstijn. De man is een character, het type what you see is what you get en Van Hunenstijn ziet er uit als een gepantserd stuk oorlogsmaterieel.

Kort voor de rust stoomde de potige flankspeler op aan de rechterkant van het veld, zoals een gevechtstank een penetrerende actie maakt in vijandelijk gebied. De verdediger was niet meer te stoppen. Zijn prachtige loopactie werd op waarde geschat door (natuurlijk) Wientjes die de bal met een uitgekiende voetbeweging bezorgde bij de tot aanvaller getransformeerde verdediger. De tank stormde recht op zijn doel af, laadde het kanon en schoot…

Ademloos keek Van Hunenstijn in de richting van Wientjes die alleen op de doelman van Otterlo af ging voor een tête à tête. Net als hijzelf in eerder in de wedstrijd. Goh, wat had hij die kans graag benut. Hij was het hele veld over gerend van blijdschap, maar die paal. Een paar millimeter maar….

Met zijn mouw veegde hij het zweet van zijn voorhoofd. Toen keek hij weer naar de spits, die vuurde. Van Hunenstijn gooide één van zijn armen al omhoog.  Toen kneep hij zijn ogen samen en keek hij ingespannen naar de reactie van Wientjes. Die rolde over het veld en beukte met zijn voeten en handen in het gras van ellende.

Van Hunenstijn keek het met één lede oog toe en kon zijn andere niet geloven.