Sportclub Teuge blaast zelf de kaarsen uit

De deur ging open en in de kier verscheen het olijke gezicht van Pieter Bart Bos. Dertig ogen keken hem aan, in de meeste schitterde een voorzichtige vleug leedvermaak. Bos verontschuldigde zich voor zijn late aanwezigheid, nam plaats op de laatst overgebleven stoel, leunde achterover en concentreerde zich op het magneetbord dat door hoofdtrainer Marcel Vink werd gebruikt voor zijn voorbespreking en waar op stond geschreven: ‘ MOET GEWONNEN WORDEN’.

Een simpele duidelijke opdracht, echter de mannen uit Teuge moesten dit realiseren zonder Jeroen van den Hoek. De eenendertigjarige verdediger én topscoorder was geveld door een hardnekkig virus. Zijn oren waren ontstoken, keel was opgezwollen, het snot liep uit zijn neus en zijn lippen waren gebarsten; kortom hij was zo ziek als een hond.

Blaffen maar niet bijten, dat bleek in een notendop het verhaal van Sportclub Teuge tegen Hulshorst. Kort voordat 2 spelers van de thuisploeg de bal voor het eerst in beweging zette, stonden de voetballers van Teuge erbij als racehonden die werden tegenhouden door het raster van de startkennel. Op het moment dat het hek omhoog ging vlogen ze achter het lokaas aan, echter het te pakken krijgen dezen ze nooit.

Dat had de ploeg van Marcel Vink louter aan zichzelf te wijten. Vooral in de eerste helft was het veldspel van de Teugenaren uitstekend. Zoals het ‘collectief’ van de ministers van financiën van de Europese-lidstaten hun rebellerende Griekse –collega Yanis Varoufakis onder grote druk zette, zo draaiden de Teugenaren de duimschroeven bij Hulshorst flink aan. Maar zoals het collectief het niet lukte om de eigenwijze Griek tot bedaren te brengen, zo faalden de Teugenaren in hun pogingen om de Veluwnaren op de knieën te krijgen.

Sterker, halverwege de eerste helft waren de rollen voor even omgedraaid. Verdediger Laurens Pas probeerde een Argentijnse-solo te realiseren, echter kreeg hij al na één tegenstander de bevestiging dat hij niet uit Argentinië komt, maar uit het dorpje De Vecht in Nederland. Hij verloor de bal die meteen werd voorgegeven op de forse spits die ondanks zijn twee stevige benen verassend soepel het luchtruim koos. Met een korte knik van zijn hoofd lanceerde hij de bal in de verre hoek, achter de kansloze doelman Joost Veldwijk. Aan de zijkant van het veld stond zijn gesoigneerde leermeester en assistent-trainer Jacco Zijp tegen de dug-out aangeleund. Op het moment dat de bal het net raakte, stampte het voormalige topmodel enkele keren hard op de grond.

Sportclub Teuge had de poppen aan het dansen.

Helemaal toen kort na de pauze de Teugenaren zichzelf opnieuw beschadigde. Vanaf de zijkant van het veld werd een bal het strafschop gebied van Sportclub Teuge ingewerkt. Pieter Bart Bos twijfelde; wegkoppen, of de bal nog even laten zakken en dan wegschieten? Hij besloot tot het laatste. Helaas. Net voordat Bos de bal een geweldige knal wilde geven in de richting van het middenveld, dook er een zwarte schoen van een tegenstander op in zijn gezichtsveld.  Deze raakte de bal eerder dan Bos deed, die lijdzaam moest toekijken hoe de bal over doelman Veldwijk heen zeilde, in de verre hoek. Bos greep naar zijn hoofd. Voor de tweede keer die middag was hij te laat.

Ondanks dat er nog ruim twintig minuten te spelen was, was het 5 voor 12 voor de equipe uit Teuge. Om het vege lijf te redden werden het evacuatieplan uit de map gehaald. Helaas verliep deze net zo rommelig en ongeorganiseerd als de plannen die moeten voorzien in een gestructureerde reddingsoperatie na de rampzalige gebeurtenissen in Nepal. Echt beven deed Hulshorst dan ook nooit. Ook niet toe de boomlange Pas naar het front van Sportclub Teuge werd gestuurd.

Ondanks dat Pas zo lang is al een zendmast bleek de communicatie tussen hem en de degene die hem van bruikbare aanvoer moesten voorzien, zeer matig. Alleen in de allerlaatste minuut konden de bezoekers nog iets terug doen, toen invaller Erik Hendriks adequaat reageerde op een lage voorzet, de bal aannam, om zijn as draaide en de doelman verschalkte met een droge schuiver.

Het was een pleister op een wond.

Maar de wond was te groot voor de pleister.