Sportclub Teuge weigert fluwelen handschoenen uit te doen

Door de jaren heeft Sportclub Teuge een dubieuze traditie opgebouwd, namelijk dat het vaak verliest van laag geklasseerde ploegen. Zo ook eerder dit voetbaljaar, toen de Teugenaren pijnlijk onderuit gingen in Epe. Met deze wetenschap in het achterhoofd had Sportclub Teuge afgelopen zaterdag maar een simpele doelstelling: de wedstrijd winnen.

Van een wedstrijd was in het eerste kwartier geen sprake. Dit had enerzijds te maken met het zeer zwakke verweer van EZC, maar vooral met de ongekende dadendrang die ten grondslag lag aan de stormloop van Sportclub Teuge op het doel van de bezoekers. Als een horde protesterende studenten die door de oud-groene deuren van Het Maagdenhuis stormden en het gebouw dagenlang bezetten, beukten de Teugenaren de verdedigingspoort van EZC open en annexeerden zij de speelhelft van de weerloze bezoekers.

Een belangrijke rol in de Teugse bezettingsplannen was weggelegd voor spits Martijn Griemink. De geboren Groninger is bijna 2 meter lang en combineert een grote fysieke kracht met een verrassende goede techniek. Hoge ballen controleerde hij met zijn brede borst terwijl hij ballen over de grond aannam en wegdraaide of simpelweg met een vernuftig tikje verlengde tot bij een vrijstaande medespeler. Dit leidde gelijk tot een enorme mogelijkheid. Griemink liet een pass op hem slim aan zich voorbij gaan en stelde daarmee Jordy Kamphorst in de gelegenheid de score te openen. Het was een prestatie op zich dat hij dit niet deed.

Niet lang daarna konden de supporters van Sportclub Teuge alsnog in de handen klappen van geluk. Jeroen van den Hoek nam een van de slechtste hoekschoppen uit zijn indrukwekkende voetbalcarrière. Via een bots en een knots, de lat, een verdediger en uiteindelijk een lichaamsdeel van Ruben Wientjes belandde de bal in het doel van EZC. Een uiterst curieuze treffer. Wientjes had ook geen flauw idee met welk lichaamsdeel hij de bal het laatste zetje had gegeven. Al laat het zich raden.

Nu de ban was gebroken leek er geen enkele belemmering meer te zijn voor een grote uitslag. Ook omdat de bezoekers zeer behulpzaam waren. Achter de weinig vlugge verdediging van EZC lag zo veel ruimte, dat Kapitein Spock er zonder enige aarzeling met het ruimteschip The Enterprise naar toe was gereisd om het te exploreren. Zo niet de spelers van Sportclub Teuge. Naarmate de wedstrijd vorderde leken zij hier steeds minder trek in te hebben.

Halverwege de eerste helft stokte de groene trein, iets dat de fanatieke trainersstaf evenzo frustreerde als NS-afhankelijke forenzen die op een druilerige maandagochtend op het perron in Utrecht tevergeefs staan te wachten op een trein.  Vooral linksback Frank van Lohuijzen werd gehinderd door ongewenst blad op het spoor want veel beweging zat er niet meer in. Dit leidde tot de nodige frustratie. Wat hem bezielde blijft een raadsel. Mogelijk ijlde de naar lucht happende Van Lohuijzen en waande hij zich in de nabijheid van Jihadi John, want hij verloor zijn hoofd nadat hij vanaf de zijkant praktische feedback kreeg op zijn, in die fase, bijzonder statische spelopvatting.

Was Sportclub Teuge in slaap gesukkeld? Zo ja, dan was de ploeg tijdens de rust in de kleedkamer door een gigantische wekker wakker gemaakt. Furieus vervolgde de manschappen van trainer Marcel Vink de wedstrijd met opnieuw een vroeg doelpunt als gevolg. Wientjes produceerde een prachtige voorzet op collega Berend Pas die de bal beheerst in het lege doel kon schuiven.

Met Mike Drost als stuwende middenvelder duwde de thuisploeg de Epenaren naar achteren, tot bijna aan de eigendoellijn. Het aantal kansen dat Sportclub Teuge in deze fase om zeep hielp was minstens zo ongelofelijk als het declaratiegedrag van VVD-er Mark Verheijen. Ogenschijnlijk simpele kopballen en gemakkelijke schietkansen leverden niets op en naarmate de wedstrijd tegen het einde liep leek er geen slagroom op de taart te komen.

Bovendien bleek een taart bakken ansich al een hele klus want het beslag dat beide ploegen in de eindfase hiervoor gebruikten bestond uit verkeerde ingrediënten. Sportclub Teuge leek het wel best te vinden. Af en toe probeerde men wel iets maar zonder al te veel overtuiging. Een ingrediënt dat bij de tegenstander überhaupt niet aanwezig was. Zij stonden in gedachten allang onder de warme douche.

Het resultaat was een status quo en een spelniveau dat buitengewoon veel overeenkomsten had met het Engels van Louis van Gaal; abominabel. Kenmerkend was een (soort) voorzet van Van Lohuijzen in de laatste minuut van de wedstrijd.

Die bal ligt nu ergens op het achtersteven van The Enterprise.

Kapitein Spock, als u dit leest. Wilt u de bal dan even terugschieten?