Mijn naam is Marcel Vink. Ik ben 37 jaar oud, getrouwd met Tamara en vader van 2 kinderen: Solane van 5 jaar en Julian van 3 jaar. Ik werk bij verzekeraar Centraal Beheer Achmea in mijn woonplaats Apeldoorn, waar ik leidinggevende ben binnen de divisie Pensioenverzekeren.
Tot een jaar of 5 geleden heb ik zelf gevoetbald. In de zaal onder meer bij Kick’88 en Robur et Velocitas, op het veld de langste periode bij Groen-Wit’62 en daarnaast nog bij Victoria Boys en Eerbeekse Boys, de club waar ik de afgelopen 2 seizoenen hoofdtrainer ben geweest.
Het trainersvak had al vroeg mijn interesse, waardoor ik vanaf mijn late tienerjaren diverse jeugdteams heb getraind en ook een zaalvoetbalteam heb gecoacht. Nadat ik in 2006 mijn Trainer-Coach 2 diploma haalde, heb ik een seizoen de A1 getraind van DCS uit Zevenaar, vervolgens een jaar als hoofdtrainer gewerkt bij RVW uit Renkum, waarna ik zoals gezegd in 2008 terugkeerde in Eerbeek, om het komende seizoen vol ambitie te starten bij Sp. Teuge.
In mijn visie speel je het spel voetbal primair omdat je er plezier in hebt. Ik wil ook altijd terugzien bij mijn spelers dat ze genieten om te mogen voetballen. Uiteraard kan het niet alleen maar een leuk spel zijn, want in een eerste elftal gaat het serieus om winnen. En om te kunnen winnen, moet je open staan om te leren. Lukt dat, dan ga je nadenken over het spel en wordt je automatisch bewuster van de taken en verantwoordelijkheden die je hebt binnen het team en in de positie op het veld.
Met betrekking tot die taken en verantwoordelijkheden onderscheid ik 4 gebieden: techniek, tactiek, fysiek en mentaal. In een team moeten al deze zaken ook nog eens in samenhang met elkaar zijn. Kortom, plezier, ontwikkeling en samenwerking zijn mijn sleutelwoorden.
Hoewel ik van mening ben dat ieder teamlid primair verantwoordelijk is voor zijn eigen plezier, ontwikkeling en resultaat, realiseer ik me dat ik hier als trainer/coach een belangrijke rol in kan spelen. Door te trainen met een duidelijke voetbaldoelstelling, zoveel mogelijk gericht op wedstrijdsituaties, probeer ik voor herkenning te zorgen bij spelers. Daarnaast door hen te wijzen op de noodzaak van het opbrengen van discipline en karakter om je taken uit te voeren, beoog ik het voetballen voor de speler zelf en zijn medespelers makkelijker te maken, waardoor de kans op winnen wordt vergroot.
Toen Sp. Teuge en ik eind 2009 besloten met elkaar in zee te gaan, heb ik als persoonlijke doelstelling uitgesproken om deze mooie club te helpen ontwikkelen, zowel in prestatief organisatorisch opzicht als uiteraard op zaterdagmiddag binnen de lijnen. Ten aanzien van het eerste aspect is en wordt momenteel visie en strategie ontwikkeld en komt het langzamerhand aan op daadkacht om écht dingen anders te gaan doen, waardoor de ontwikkeling parallel loopt aan de ambitie van de club om over 3 jaar weer 2e klasser te zijn. Op het veld, zo zal duidelijk zijn, is ook nog veel werk aan de winkel. De afgelopen seizoenen zijn de resultaten achtergebleven bij de wensen en verwachtingen. Met een vrijwel ongewijzigde selectie zullen we daarom iets slims moeten bedenken om de negatieve prestatiespiraal te doorbreken.
Ik heb er alle vertrouwen in dat we dit met elkaar, spelers, begeleidingsstaf, bestuurskader, vrijwilligers en supporters zullen gaan realiseren. In korte tijd heb ik namelijk een bijzonder goed gevoel gekregen bij Sp. Teuge en de mensen die de club een warm hart toedragen. Voor het komende seizoen liggen er daarom forse uitdagingen, waaronder voor het 1e een plaats bij de beste 4 ploegen van de 3e klasse D en weer te gaan heersen op ons eigen sportpark. Daarnaast voor het 2e elftal om promotie naar de reserve 3e klasse af te dwingen. Ik ben vooral benieuwd naar hoe de jonge nieuwkomers in de selectie zich zullen manifesteren en misschien nog wel meer benieuwd hoe de al bestaande kern de kar zal gaan trekken. Ik verwacht daarom een zeer interessante competitie met hopelijk een prominente rol van betekenis voor onze groen-witte brigade. We zullen vriend en vijand het komende seizoen gaan verrassen!
