Die volgende week is er helaas nooit gekomen. In plaats daarvan ontstond er een hele gekke situatie: wel trainen, geen wedstrijden. De technische staf kreeg het karwei om deze talentvolle groep zich zonder wedstrijden te laten ontwikkelen. En dat lukt aardig. Ja, de trainers bedenken de oefeningen maar voor 80% zijn het spelers die zichzelf maar vooral elkaar beter maken. En dat is precies wat er in deze groep gebeurt.
Wat hebben we tot nu toe gedaan?
Op dinsdag trainen we op het kunstgrasveld. Meestal eerst een warming up d.m.v. de loopladder, vervolgens een pass/trap vorm of positiespel en daarna partij. Sinds kort is er een samenwerking met de JO12-1. Elke dinsdag trainen er 2 spelers mee en tot nu toe zijn we over elke speler zeer tevreden. Leuk om te zien dat deze spelers aardig kunnen aanhaken. Ook sinds kort: Gradus, onze vaste grensrechter, die met onze keeper Thom aan de slag is gegaan. Thom maakt hierdoor duidelijk zichtbaar sprongen vooruit. Onze dank is groot dat Gradus dit op zich wilde nemen.
Pass en trapvormen, positiespellen, we zitten er af en toe (heel) kort op. Maar de oefeningen worden steeds beter uitgevoerd. De lat wordt per training steeds hoger gelegd. Juiste been inspelen, baltempo hoog, snel handelen... Zo'n beetje elke speler kan het dromen.
Op donderdag trainen we op het trainingsveld. Wanneer wij het veld op komen staat er elke week al een team fanatiek te trainen: JO12-3. Wij danken de trainers Frank en Sven die altijd met ons meedenken over de trainingsruimte. Ook complimenten voor de trainers en hun spelers die zich zichtbaar ontwikkelen. Klasse!
Zo'n donderdag-training lijkt heel simpel: na de warming up direct de partij in. Waarom? Omdat we van mening zijn dat een speler het meest leert van wedstrijd echte trainingen. Wat het nog echter maakt is een competitie-element:
Sinds de coronatijd is er een individuele competitie opgesteld. Punten kunnen de spelers verdienen door de eindpartij te winnen. Van tevoren wordt afgesproken hoeveel punten er te verdienen zijn. Dit kan verschillen van de standaard 3 punten tot verschil in goals x2, alleen het aantal gemaakte doelpunten van een team etc.. Aan het einde van het seizoen krijgen de nummers 1, 2 en 3 een prijs. Wat zien we gebeuren: elke partij wordt MESSCHERP gespeeld. Duels worden geweldig uitgevochten, voor elke bal en meter wordt gestreden. Mocht er iemand een beetje verslappen dan zijn de teamgenoten er om te corrigeren. Juist die ontwikkeling is voor deze leeftijd ontzettend belangrijk. Coachen, accepteren, omschakelen en vooral niet opgeven. Zeer belangrijke ingrediënten voor de mooiste sport op aarde.
De zaterdagen vullen we met onderlinge wedstrijden in. Deze zaterdagen zijn echt van groot belang omdat dit een "wedstrijddag" is. En zolang er geen competitiewedstrijden worden gespeeld hopen we dat dit zo lang mogelijk op deze manier mogen blijven invullen. Wederom spreken we onze dank uit, ditmaal aan alle vrijwilligers die deze zaterdagen mogelijk maken. Johan en Hella die echt ELKE zaterdag op de club zijn om het in goede banen te leiden, alle scheidsrechters (meestal 3 arbiters voor 1 wedstrijd!) die willen fluiten, het is mooi om te ervaren dat SP Teuge iedereen "gewoon" laat voetballen. Fantastisch.
We benaderen elke wedstrijd ook als een wedstrijd. Serieuze warming up, opstelling en met 'n opdracht het veld in. Altijd hoog baltempo, doorbewegen na een pass etc..
Thom, die regelmatig de opdracht krijgt om geen lange ballen te spelen. Tristan en Merten: opbouwen via de as. Tim die zichzelf betrekt in de opbouw. De backs (Sander, Cas, Siemen en Milan): kantelen wanneer nodig en mee opkomen met de aanval als dat kan. Jayden: zorgen voor de restverdediging. Niels, Tim en Lex: openen/crossen naar de andere kant. De vleugelspelers (Rens, Wessel, Thijs) het veld zo groot mogelijk houden en de actie durven maken. Leah fungeren als sterk aanspeelpunt. Zomaar een aantal opdrachten per speler. Elke speler ontwikkelt zich op zijn/haar eigen manier.
De spelersgroep is er een van jonge honden. Stuk voor stuk leuke gasten. Altijd als groep, vaak met samen op de fiets naar Teuge. Eerder afremmen dan stimuleren om te trainen. Als er 'n keer geen training is horen we vrijwel altijd teleurstelling. Dat wordt snel omgezet in initiatief: dan pakt men zelf een bal en wordt er onderling gevoetbald. Tijdens de hevige sneeuwval eerder dit jaar hadden we bijna ruzie met 15 spelers. Onze hongerige honden vond het onzin dat er niet werd getraind. Volgens sommige spelers kon er makkelijk getraind worden met skikleding aan. Zeg nou zelf: deze mentaliteit in zo'n groep... Daar kun je als trainer toch alleen maar van dromen.
Het is nog even volhouden tot we weer voor het "eggie" mogen. Tot die tijd (en vooral daarna) wensen we iedereen heel veel voetbalplezier. Wij kijken nu al uit naar volgend seizoen!
Rick, Victor, Jeroen en Gradus
JO13-1
