Drie dagen later stond de ervaren verdediger weer op het trainingsveld en tussen zijn teamgenoten in. Met zijn rug recht en armen over elkaar luisterde hij naar de nabespreking, al was hij Francisco Franco zelf. Toen hem werd gevraagd of hij nog ideeën had was zijn antwoord al net zo dictatoriaal: "Tot hier en niet verder”.
Tot hier en niet verder dus. Niet een zin die aan het einde van het jaar zal worden opgenomen in het poëzie naslagwerk 2016. Desalniettemin miste het zijn uitwerking niet. Marcel Vink, de slimme hoofdcoach van Sportclub Teuge, toonde zich een doortrapt propagandist. Voor de bespreking van de wedstrijd tegen Hulshorst had hij met enorme letters de kreet op het krijtbord geschreven. Voor zijn manschappen was de boodschap heel helder. Na de 6-0 blamage moest er gewonnen worden.
De propaganda werkte want de Teugenaren schoten uit de startblokken. In amper twintig minuten dwong men acht hoekschoppen af en zeven vrije trappen. Merkwaardig genoeg noteerde het scorebord een 0-2 tussenstand. De twee keer dat de bezoekers voor het doel verschenen was het meteen raak. Met dat de tijd verstreek leek ook het vertrouwen bij de gastheren te verdwijnen en met de koppen naar beneden sjokten zij naar de kleedkamer.
Liefhebbers van complottheorieën kwamen na de pauze aan hun trekken. Alsof de mannen uit Teuge behalve thee ook een flinke hoeveelheid meldonium tot zich hadden genomen, zo fris en fruitig kwam de thuisploeg plotseling voor de dag.
Vooral invaller Kevin Jansen trok fel van leer op het middenveld van de thuisploeg. Met flair, rust en een flinke dosis doorzettingsvermogen domineerde hij het speelveld en stuwde daardoor het team naar het niveau dat nodig was om Hulshorst in de problemen te brengen. Die problemen lieten niet lang op zich wachten, toen Jansen met een intelligente steekbal Ruben Wientjes de diepte in stuurde. Oog in oog met de stevige doelman bleef de aanvaller koel. 1-2
Daarna was het wederom Jansen die in het koor van Sportclub Teuge het hoogste woord zong. Zijn lange sprint werd op waarde geschat door een andere invaller. Met een magnifieke pass bezorgde Bas Wielart de bal bij de jongeling: het was geen gewone assist, maar een originele 'Bassist' .
In een vloeiende beweging liep Jansen voorbij de doelman, die als een ongelukkige soldaat van een Marokkaans drugskartel zijn hoofd verloor. Zijn paniekerige tackle op de benen van Jansen werd door de leidsman terecht bestraft met een strafschop. Van den Hoek was de beul die de executie uitvoerde en daarmee Hulshorst onthoofde van een ogenschijnlijk veilige voorsprong.
Nu verkeerde de thuisclub in een flow. Werkelijk alles lukte. Vanwege talrijke wonderschone acties is Wielart sowieso al een legendarische figuur in de historie van Sportclub Teuge. Zaterdag voegde hij maar weer eens een memorabel moment toe aan zijn onuitputtelijke repertoire. Op de rand van het vijandelijke strafschopgebied ontving hij de bal. Omdat hij zag dat er geen medespeler voor het doel stond besloot hij tot een opvallende keuze. In plaats van het pad richting het doel te bewandelen koos hij er voor om richting de hoekvlag te dribbelen. Onderwijl werd hij op zijn hielen gezeten door een boomlange voorstopper die vastberaden leek het varkentje te wassen.
Maar Wielart is geen doorsnee voetballer. Opeens toverde hij met zijn voeten. Met een waanzinnige beweging speelde hij de bal door de lange benen van de verbouwereerde tegenstander die verslagen, enigszins gedesillusioneerd en vooral vernederd achterbleef. Eén plaaggeest had hij afgeschud echter nog steeds zag Wielart geen medespelers voor het doel staan. Bovendien zag hij drie andere verdedigers op zich af stormen. Door zijn ervaring herkende hij meteen de penibele situatie waarin hij verkeerde.
Met de bal aan zijn voet leek hij zijn opties te overwegen. Natuurlijk begreep hij dat het winnen van tijd in deze fase van de strijd essentieel was en dus besloot hij tot de meest curieuze actie van de middag. Terwijl de eerste tegenstander nog vele meters van hem verwijderd was, haakte de geslepen Wielart zichzelf. In zijn val holde hij zijn rug en strekte hij zijn armen naar voren. Het resultaat was een duik waar schoonspringer Edwin Jongejans jaloers op zou zijn geweest. Eén zo perfect uitgevoerd, dat de scheidsrechter meteen vloot voor een overtreding. Eens te meer toonde Wielart zich een absolute publieksspeler want aan de rand van het veld kwam men niet meer bij van het lachen.
Zoals ze dat ook niet deden toen tien minuten voor het einde van de wedstrijd Van den Hoek vanaf de linkerkant van het veld een vrije trap voor het doel draaide. Door een lange verdediger werd de bal geruimd, echter belandde deze pal voor het talentvolle rechterbeen van middenvelder Mike Drost. Die bedacht zich geen moment en met een droge knal besliste hij de wedstrijd, 3-2.
Toevallig was Van den Hoek de eerste medespeler die Drost tegen het lijf liep toen hij het doelpunt luidkeels vierde.
Hij kwam tot daar. En niet verder.
www.fckwinkslag.nl
Toen doken negen andere dolgelukkige voetballers boven op het feestvierende duo.
