Drie? Misschien vier de seconden waren er nog te spelen toen Berend Pas vijf keer met zijn derriere heen en weer schudde en zijn tegenstander hypnotiseerde die voor hem stond opgesteld. Daardoor creëerde hij een flinterdunne opening voor een schot. Pas besloot tot een geraffineerd puntertje. Toen hij zag dat de bal in de linkerhoek van het doel verdween ontplofte hij van vreugde want met het puntgave puntertje zette Pas een punt achter de wedstrijd en bezegelde hij de drie punten voor Sportclub Teuge.
Het doelpunt van Pas was er een van pure klasse en deed denken aan de manier waarop Romário de Sousa Faria eerder zijn doelpunten produceerde. Toevallig of niet, maar de Braziliaan was een dag eerder volop in het nieuws omdat hij vijftig jaar was geworden en het leek alsof Pas op het moment suprême geïnspireerd raakte door de illustere goaltjesdief.
En Pas was niet de enige die geïnspireerd was geraakt door de samba-voetballer. Bas Wielart is net als Romário een ‘character’: een figuur die een elftal kleur geeft door opvallende uitspraken, interessant gedrag en memorabele acties. Zoals Romário tijdens zijn carrière zo vaak had gedaan, zo wandelde Wielart drie kwartier voor aanvang van de wedstrijd de kleedkamer binnen met verdacht kleine oogjes en een merkwaardig gele gezichtskleur. Gegrinnik vulde de ruimte toen de Sportclub Teuge-legende plaats nam op de houten kleedkamerbank en krakend, piepend, puffend en kreunend zijn grijze trui over zijn hoofd heen trok.
Misschien had Wielart anders gehoopt maar vlak voor het einde van de wedstrijd moest hij alsnog in actief komen. Coach Marcel Vink wilde winnen en dus greep hij naar zijn troefkaart. Juist op het moment dat het gezicht van Wielart de kleur had aangenomen van een stuk oude kaas, kreeg hij de opdracht om zich te prepareren voor een invalbeurt. Van warmlopen wordt Wielart ‘unbeetjemoe’ en dus stond hij na twee minuten tussen de kalklijnen opgesteld.
Wie meteen op een fantastisch optreden had gerekend kwam bedrogen uit. Gedurende de eerste minuten leek Wielart op een man die na lange tijd in coma te hebben gelegen opnieuw probeert te lopen. Met vallen en opstaan bewoon hij zich over het kunstgrasveld in Teuge. Echter, naarmate de tijd verstreek leek het automatisme terug te keren in zijn lichaam en steeds vaker lukte het hem om op zijn stevig ontwikkelde benen staan te blijven staan. Juist op het moment dat Sportclub Teuge hem het hardste nodig had, stond Wielart paraat. Net als Romário in zijn beste én slechtste dagen.
Met nog vijf minuten te spelen mocht Sportclub Teuge een hoekschop nemen. Trapwonder Jeroen van den Hoek zag dat Wielart nonchalant door het strafschopgebied wandelde. Althans, zo leek het. Toen de bal dichterbij het doel kwam kroop de sluwe puntspeler opeens dichterbij en nam zijn aanvallersinstinct het over. Als een jonge hinde ging hij de lucht in. Daar torende hij uit boven twee verbouwereerde verdedigers die moesten toekijken hoe de bal vervolgens over de doellijn heen rolde: 2-1.
Nog was de wedstrijd niet voorbij. Uit de eerste tegenaanval sloeg Otterlo meteen terug, waardoor een puntendeling de eindconclusie leek te worden van negentig minuten voetbal. Gelukkig voor Sportclub Teuge kwam er ook nog een 91e minuut. Die ene waarin Berend Pas zijn hommage aan Romário de Souza Faria bracht.
De uitvinder van het ‘puntertje’.
door fckwinkslag.nl
