Zaterdag had Sportclub Teuge een missie, namelijk koploper DSV’61 trakteren op de eerste nederlaag van het seizoen. Ondanks een hoop goede wil en enkele mogelijkheden slaagde de thuisploeg niet in haar opzet. Met dat de windkracht toenam werd het killer en na negentig minuten stonden de Teugenaren in de kou, 0-1.
Vlak voor het einde van de wedstrijd vond het meest opvallende moment plaats. “Bukken! Bukken!”, schalde het over het veld toen drie parachutisten steeds dichter de Teugse grond naderden. Niemand reageerde. Dat was vreemd aangezien de voetballers uit Teuge amper negentig minuten eerder massaal naar de grond doken op een moment dat er beduidend minder levensgevaar dreigde.
Mocht de oorlog zich de komende maanden uitbreiden en zich definitief naar Nederland verplaatsen dan hoeven de Teugenaren zich geen zorgen te maken want zij blijken de kunst van het onderduiken uitstekend te beheersen. In de allereerste minuut van de wedstrijd doken meerdere spelers van de thuisploeg onder de bal door, die daardoor terecht kwam bij Jan van Norel, de charismatische aanvoerder van DSV’61.
De voormalig student bewegingswetenschappen nam zijn kans waar. Zijn blonde hoofd schoot van links naar rechts, alsof hij zelf ook verbaasd was dat hij volledig vrij stond op vijandelijk grondgebied. Vervolgens legde hij de bal goed, maakte hij een flikflak, daarna een overslag, schoot de bal in de richting van het doel, gooide er een salto uit en landde toen perfect met beide voeten op de grond. Geen hupje. Die volgde pas toen hij zag dat zijn schot doelman Joost Veldwijk te machtig was geweest. Daarna stak hij zijn armen in de lucht. Een perfecte uitvoering, 0-1.
Ondanks dat de desillusie niet veel groter kon zijn, herpakte Sportclub Teuge zich en dat was razend knap. Vooral het optreden van Mike Drost was indrukwekkend. Voor de wedstrijd had de jongeling vernomen dat hij rechtsback moest spelen en het chagrijn dat toen van zijn gezicht afdroop kon niet in drie emmers opgevangen worden. Drost is een aanvallende speler en voetballer pursang. Hij wil de bal in zijn bezit hebben. Altijd en overal. De schaduw van de anonimiteit die de rechtsback positie doorgaans met zich meebrengt, is niet voor hem weggelegd. Midden op het veld staat het podium waar de schijnwerpers op gericht staan. Daar wil hij de hoofdrol spelen.
Maar klagen komt niet voor in het woordenboek van Drost en dus voerde hij de taak uit die van hem gevraagd werd. Dat was geen kleinigheid. De jongeling was verantwoordelijk voor de bewaking van Alfred Hofmeijer, één van de beste spitsen uit de competitie. Zo ontspon er zich een prachtig duel in het duel. Drost speelde nagenoeg een perfecte wedstrijd. Hij tackelde met de bravoure van de Italiaanse kolos Claudio Gentile, dribbelde met de absolute klasse van de Braziliaanse legende Carlos Alberto en sprintte naar voren met de venijnigheid van de Tunesische brommer Hattem Trabelsi.
Maar de uitblinkende Drost acteerde in de achterhoede en daar worden doorgaans geen doelpunten gemaakt. Voorin hadden de Teugenaren beduidend meer moeite om zich te onderscheiden. Halverwege de eerste helft kreeg spits Joey de Croon plotseling een enorme kans aangeboden. Een centrale verdediger uit Doornspijk struikelde knullig over de bal waardoor
De Croon een vrije doortocht kreeg in de richting van het doel. Terwijl alle toeschouwers een spannend duel met de doelman verwachtten, besloot De Croon anders. Amper de bal in zijn bezit, verkoos hij een ziedend schot boven een tete a tete met de opponent die zijn doel uit kwam stormen. De snelheid van het schot was indrukwekkend. De richting was dat niet.
Het voetbal dat na de pauze werd vertoond was bij vlagen een aanslag op schoonheid. Mede omdat geen van beide ploegen in staat bleek de ander haar wil op te leggen ontstond er een klassieke status quo en dus een saaie vertoning. Kort voor het einde van de wedstrijd gebeurde er eindelijk iets opvallends. Uit de donkere hemel boven het verlichte kunstgrasveld doemden opeens drie parachutisten op. Met kunst en vliegwerk slaagden zij er in om bij te sturen. Ze scheerden over het veld, over de boomtoppen en uit het zicht.
Gone with the wind.
Net als de missie van Sportclub Teuge.
www.fckwinkslag.nl
