Ongeloof, verbijstering. Zomaar een aantal negatieve emoties die op de gezichten van de voetballers uit Teuge te lezen waren toen zij van het veld af slenterden. Teleurgesteld vanwege het volstrekt onnodige verlies in de derby tegen AGOVV (1-2).
De Teugenaren beleefden een déjàvu. Een week eerder was de ploeg ten onder gegaan in Elburg omdat men had nagelaten een van de vele reddingsboeien vast te grijpen die ronddobberden op het Elburgse thuishaven. Tegen AGOVV was er lange tijd überhaupt geen reddingsboei nodig want Sportclub Teuge was vrijwel de hele wedstrijd koning, keizer en admiraal.
Dat men toch met schip en al ten onder zou gaan leek lange tijd een krankzinnige gedachte. Temeer omdat al na drie minuten de Teugse vlag in de hoogste mast werd gehesen. Berend Pas passeerde zijn directe tegenstander en leverde een perfecte voorzet op spits Ruben Wientjes die intelligent voor zijn directe tegenstander kwam en raak schoot,1-0.
Dat was op zich al bijzonder.
In Teuge staat ieder jaar staat het tweede weekend van september in het teken van het dorpsfeest. Op de vrijdagavond draait alles om het ‘vliegtuig schieten’. Wientjes is een graag geschiede deelnemer, zo ook dit jaar. Tientallen keren had hij de kolf van het geweer op zijn rechterschouder laten rusten en de trekker over gehaald maar verder dan een schampschot kwam hij niet. Met lede ogen moest hij toezien hoe de titel van ‘schutterskoning’ aan zijn neus voorbij ging.
Tegen AGOVV deed hij wat hij de avond ervoor had nagelaten: raak schieten. Dit gaf hem en de hele ploeg veel vertrouwen getuige het voortreffelijke niveau dat werd gehaald gedurende de hele eerste helft. Frisse combinaties werden gekoppeld aan een flinke dosis powervoetbal en dit resulteerde in een stortvloed aan kansen.
Vooral de bewegelijke Wientjes was een constante plaag voor de houterig ogende achterhoede van ‘de blauwen’. Alsof hij op een motor reed en zigzaggend een file van vrachtwagens passeerde, zo snelde hij voorbij de vijandelijke verdedigers. De spits stelde anderen in staat te scoren maar kreeg zelf ook voldoende mogelijkheden om de grensovergang naar het beloofde land voor AGOVV definitief te sluiten. Men faalde en dat zou de Teugenaren duur komen te staan.
Terwijl laat in de tweede helft bij het publiek en ook de spelers de frustratie over het uitblijven van de definitieve beslissing toenam, herpakte AGOVV zich. Voorzichtig drong men aan en steeds vaker was de bal op de helft van Sportclub Teuge te vinden. Soms op de grond, soms in het luchtruim er boven. Doelrijpe kansen leverde het niet op en uiteindelijk was hulp van de gastheren noodzakelijk om tot de gelijkmaker te komen.
Jeroen Van den Hoek en Frank van Lohuijzen behoren tot de oudste spelers van de selectie van Sportclub Teuge. Tien minuten voor het einde van de wedstrijd leken de twee doorgewinterde verdedigers vooral op het onverstaanbare muppet duo Statler en Waldorf want tijdens een curieuze scrimmage situatie ten hoogte van de middenlijn was er van heldere communicatie tussen beide even geen sprake. Na een merkwaardige flipperkast scene was het notabene AGOVV-spits Niels van Geerenstein die de bal in zijn kielzog meekreeg en na een korte sprint met een droge schuiver doelman Veldwijk kansloos liet.
De gelijkmaker had op de voetballers van Sportclub Teuge het effect van een mokerslag. Vooral Van den Hoek was volledig de kluts kwijt, een unicum gezien zijn enorme staat van dienst. Al veertien jaar toont de magazijn professional zijn bijzondere producten uit zijn voetbalassortiment; technische hoogstandjes, ragfijne passes, een verbluffend spelinzicht en doeltreffende vrije trappen. In de slotfase tegen AGOVV bleek dat Van den Hoek een nieuw product in zijn assortiment had opgenomen, namelijk de botte bijl.
Kort na de gelijkmaker verspeelde Van den Hoek de bal op knullige wijze aan een tegenstander en besloot hij ‘de botte bijl’ te demonstreren aan het aanwezige publiek. Het product voldeed uitstekend. Van Geerenstein vloog minimaal twee meter hoog én ver door de lucht waarna hij met een smak op het kunstgras landde. Het valt niet uit te sluiten dat de grappen die de scheidsrechter en Van den Hoek tijdens een drinkpauze eerder in de wedstrijd met elkaar hadden gemaakt bijdroeg aan het oordeel van de leidsman want met een gele kaart was hij opvallend mild.
Het bleek echter wel een voorbode van dat wat zou komen. Sinds de gelijkmaker waren de voetballers uit Teuge in minder goede doen. Ruim tachtig minuten hadden de gastheren met hun krachten gesmeten maar juist op het moment dat er een flinke dosis energie nodig was leek de voorraad op. Plotseling lag de verdediging van Sportclub Teuge open als een Hongaarse grensovergang. Een verwoede strijdt om de bal op het middelveld werd verloren en wie anders dan Van Geerenstein verstuurde een splijtende pass in de richting van collega Yuri Brentjes, die zijn persoonlijke bewaker probeerde af te schudden.
Pieter Bart Bos speelde een voortreffelijke wedstrijd. Met kracht, inzicht en een flinke dosis doorzettingsvermogen maakte hij Brentjes bijkans onzichtbaar. Deze prestatie was extra knap omdat zijn kroost de nacht voor de wedstrijd geveld was door de griep. Zodoende bracht de robuuste mannetjesputter de nacht al troostend en fluisterend door in plaats van slapend.
Twee minuten voor het einde van de wedstrijd vielen de ogen van Bos dan toch even dicht. Heel even maar. Eén milliseconden droomde Bos dat hij op een ligbed lag aan de rand van een groot zwembad met aan zijn ene zijde een barbecue waarop gekruide sudderlappen lagen te sudderen en aan de andere zijde een koelbox die uitpuilde met koude speciaal biertjes. Om hen heen stonden zeven maagden met een palmblad in hun handen. Zij wapperden de koele lucht in zijn gezicht.
Gejuich verstoorde zijn gemoedstoestand en zijn ogen sperde zich open Geen zeven maagden. Ook geen palmbladeren. De koele lucht in zijn gezicht werd veroorzaakt door een bal die rakelings langs zijn hoofd vloog. Bos had de wind gevoeld maar toen de bal het nylon in de bovenhoek geselde bleek de heerlijke droom in werkelijkheid een afschuwelijke nachtmerrie. Heel even was hij Brentjes uit het oog verloren en uit een onmogelijke hoek had de sluwe spits een poging gewaagd. En wie waagt, die wint.
Zo bleek ook in Teuge.
'
www.fckwinkslag.nl
